ارزیابی اندازه گیری های فردی فیزیکی :

اندازه گیری های گوش واقعی نقشی در اندازه گیری های تشخیصی قبل از سفارش سمعک و اندازه گیری های بازبینی ( تحقیقی ) دارد. بهره هدف باید در زمان اندازه گیری به منظور انتظار واقع بینانه موفق  read more در پروسه بازبینی بدست آید. بعنوان مثال، اگر فردی بخواهد بمنظور بازبینی تنظیم با اندازه گیری بهره الحاقی ، فرد بخواهد REUGرا اندازه گیری کند که شامل انتخاب سمعک و انتخاب پروتکل تنظیم به دنبال آن برای پیوستگی این دو است. علاوه براین ، پروتکل تنظیم باید شامل بهره هرف تجویزی برای استفاده در بازبینی باشد. هدف تنظیم سمعک باید در سرتاسر روند ثابت باشد و باید سریعتر بمنظور اندازه گیری های صحیح ، روند انتخاب ، فهمیده شود و بازبینی اندازه گیری ها استفاده شود.

توافق بوجود آمده هرزمان میانگین داده ها راجع به پاسخ های بیمار یا راجع به کاراکترهای گوش فرد استفاده میشود. این توافقات بمنظور مدیریت زمان با ارزش هستند اما مهم این است که فهمیده شود که یک انتخاب میشود. با تنظیمات مرسوم ، ممکن است از زمان استفاده بهتری برای بدست آوردن اندزه گیری ها شود. زیرا سمعک مرسوم ممکن است به اندازه کافی برای تصحیح انحرافات در پاسخ های هدف بعنوان یک نتیجه از تفاوت های گوش فرد از میانگین انعطاف پذیر نباشد. اندازه گیری گوش .اقعی که ممکن است درستی تنظیم سمعک را افزایش دهد بعدا در این فصل توضیح داده میشود و مثال هایی برای توضیح اینکه ممکن است افزایش یابد از طریق وارد کردن اطلاعات مربوط به هر فرد در پروسه سفارش سمعک آورده میشود. با وجود ارزیابی اطلاعات ، آزمایشگر اکنون تصمیمات اولیه مورد نیاز قبل از انتخاب و سفارش سمعک را اتخاذ میکند.

تصمیمات اولیه ( Up-front ) :

تصمیمات اولیه ، تصمیماتی هستند که باید در پروسه انتخاب سمعک اتخاذ شوند. تفاوت بین سمعک های مرسوم و قابل برنامه ریزی ممکن است در زمان تصمیم اتخاذ شده باشد. بعنوان مثال ، با بسیاری از سمعک های قابل برنامه ریزی ، آزمایشگر میتواند یک پاسخ WDRC یا خطی وابسته در اینکه چگونه آزمایشگر پارامتر CR انجام میدهد، ایجاد کند. برش قله ( PC ) ، محدود کننده تراکمی خروجی و WDRC ممکن است پارامترهای قابل برنامه ریزی باشند بنابراین تصمیمات چگونگی محدود کردن خروجی سمعک قبل از انتخاب سمعک نباید اتخاذ شوند. با تکنولوژی مرسوم این تصمیمات باید سریعا اتخاذ شوند یا تصمیم اینکه چه پتانسیومترهایی سفارش شوند که اجازه این انتخابها را دهند ، سریعا اتخاذ شوند. تصمیمات اولیه از طریق ترکیبی از اطلاعات بدست آمده از نیاز شنوایی ، توانایی و Need profile ، PEW ، APHAB ، داده های ادیومتریک ، آزمایش گفتار در نویز ، تجربه آزمایشگر و اطلاعات تجربی اتخاذ شود.

بیمار در اتخاذ بسیاری از این تصمیمات شرکت می کند. انتظارات واقع بینانه ای که در PEW ثبت می شود ممکن است مجبور به تغییر دادن در اساس با بسیاری از تصمیمات اولیه ای باشد که توسط بیمار گرفته می شود. این یک شکل معنی دار برای بحث از اولویت فرد را فراهم می آورد. علاوه بر این ، تصمیمات اولیه گوناگونی تصمیمات دیگر را دربرمی گیرند. بر اساس شکل کم شنوایی بیمار ، شنوایی شناس  ممکن است یک مدل BTE با یک Vent  بزرگ انتخاب کند. نتایج تست های دیگر نیاز به میکروفن های تطبیقی را نشان داده بودند. در این حالت تکنولوژی میکروفن های همه سویه بوسیله DSP ( پردازشگر دیجیتالی سیگنال ) انجام می شود. یک Vent بزرگ ممکن است کارایی میکروفن همه سویه را کاهش دهد و تاخیر الکترونیکی ایجاد شده توسط DSP قابل ملاحظه تر شود زمانیکه از طریق یک Vent بزرگ دستیابی به شنوایی بهتری بدست می آید. در این حالت ، نیاز به شنوایی بهتر در نویز به احتمال زیاد مهمتر از تمایل برای شنوایی طبیعی در فرکانس های پائین است و انتخاب Vent تغییر داده می شود.